Monday 7 November 2016

那谎言太美我不敢听

“Moderato yo Andantino yo Portamento yo Fortissimo yo~~~”

Rap唱着双J合唱的《布拉格广场》,享受着加班(偷懒=P)时光的当儿,一名单眼皮的朋友,提起自己经常被误会成是韩国人而高兴不已,勾起一次我被误会成韩国人的往事……




很惊讶吧?眼睛大大、皮肤黝黑的我,到底哪一点像韩国人了?


话说大一的时候,我在大学Pesta Konvokesyen的某个摊子,选着我室友的生日蛋糕,卖蛋糕的Mak Cik走了过来,很认真地在看着我,看得我有一点不自在,所以我就快速地选了其中一个蛋糕,然后问她多少钱……


“RM10, RM10 satu, dik... ”


于是,我就拿出钱包,翻找红色的纸币,Mak Cik 就好奇地问:


“Fasih betul Bahasa Melayu adik, Orang Malaysia kah? ”


我说了一口马来语,又付了她红色的纸币,这个问题根本就是明知故问嘛…… 不过,我还是很认真地回答她的问题:


“Ya, Orang Malaysia, lahir di Malaysia, membesar di Malaysia~”


Mak Cik 点了点头,说:


“Oh, rupa-rupanya, tadi Mak cik tengok adik ini, ingat adik ini pelajar antarabangsa, nampak macam dari China, tapi bila lihat betul-betul, nampak macam orang Korea pulak~”


“Yakah?”

“Sebab hidung adik muncung macam perempuan Korea~ ”


真的吗?她这一句话让哈韩的我顿时飘了起来,离开前,还跟她买多一包巧克力饼干……


坐在巴士站等巴士的当儿,我开起那包饼干吃,然后一直回想刚刚被误会成韩国妹的事……


甜甜的饼干,Mak Cik 甜甜的话语……


一边吃,一边想,一边吃,一边想……


一片又一片,一遍又一遍……


越吃越腻,越想越满头大汗,流汗的鼻子也不自觉发痒……


最后,我还差点儿把饼干吐出来……


Mak Cik,你…你…你是怀疑我整了鼻子吗???!!!

No comments:

Post a Comment

Appreciation

Song of the Latest Post